دخترم امروز برای تو می نویسم.سالها بعد که بزرگ شدی...

قد کشیدی...خانوم شدی...دلم می خواهد...

تو را از همه ی پسرهای محله و دانشگاه و مدرسه دور کنم...

دلم می خواهد نگذارم از خانه بیرون بروی...

دلم می خواهد...رنگ افتاب را فقط در حیاط خانه ببینی...

دخترم می دانم از من متنفر می شوی...

می دانم...مرا بدترین مادر دنیا می دانی...

می دانم ...خوب می دانم...اما دخترکم...اگر بدانی چه بر سر جوانی مادرت امد

چگونه دلش شکست و ارزوهایش تباه شد از مادر گله نمی کنی...

دخترم وقتی سنت هنوز درگیر احساس است ...

و منطق را نمی شناسد عاشق می شوی...

دخترکم عاشقی درد دارد...

بمیرد مادر و درد ان روزهایت را نبیند...

این روزها که می نویسم...

هنوز دخترکی هستم پر از ارزو...دخترکی که...مادر توست...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: